Sidesaddle Shotgun Shell Carrier

Sidesaddle Shotgun Shell Carrier

จุดอ่อนสำคัญข้อหนึ่งของปืนลูกซองก็คือ จำนวนลูกกระสุนที่บรรจุได้ในตัวปืนมีจำกัดมาก เมื่อเทียบกับปืนสั้นกึ่งอัตโนมัติทั่วไป อาทิเช่น ปืนลูกซองส่วนใหญ่ซึ่งประชาชนใช้มักบรรจุได้ 4 นัดในหลอดกระสุนและอีกหนึ่งนัดในรังเพลิง หรือที่เรามักเรียกว่า 4 + 1 ในบางรุ่นหรือบางครั้งเจ้าของก็นำปืนมาขยายหลอดบรรจุกระสุนจาก 4 นัด เป็น 6 ถึง 8 นัด เป็นต้น แต่อย่างไรเสียก็ยังนับว่าน้อยกว่าปืนสั้นกึ่งอัตโนมัติส่วนใหญ่ซึ่งบรรจุกระสุนได้มากกว่าสิบนัด

ดังนั้นเทคนิคหนึ่งซึ่งมีประโยชน์อย่างมากในการใช้ปืนลูกซองก็คือ การยิงไปบรรจุกระสุนไป เพื่อให้ปืนสามารถมีกระสุนพร้อมใช้งานให้มากที่สุดตลอดเวลา แต่กระสุนสำหรับเตรียมบรรจุใส่ตัวปืนนั้นมีหลายวิธี แต่ที่นิยม เช่น Sidesaddle Shotgun shell Carrier เป็นแท่นหนีบกระสุนสำรองมีตั้งแต่ 3 ถึง 8 นัด (แนะนำ 6 นัด) โดยติดไว้บริเวณกระโหลกปืนลูกซองด้านซ้าย อีกทั้งบริเวณด้ามพานท้ายปืนด้านขวาก็เป็นอีกตำแหน่งหนึ่งซึ่งนิยมมากเช่นกัน เรียกว่า Shotgun Butt Stock Shell Holder มักบรรจุได้ 5 นัด

ข้อดีของกระสุนสำรองตำแหน่งเหล่านี้ คือ กระสุนจะติดไปกับตัวปืนตลอด หากเราใช้กระสุนเหน็บไว้ที่เข็มขัดเราก็ต้องคาดเอวตลอดเวลาขณะนำปืนไปใช้ แต่ในยามฉุกเฉินเราอาจคว้าปืนอย่างเดียวไปได้ทันทีโดยมีกระสุนสำรองไว้ใช้ได้มากพอสมควร

สำหรับนักกีฬายิงปืนลูกซองรณยุทธบางกลุ่มจะใช้หลอดบรรจุกระสุนสำรองยาวมากๆ ซึ่งไม่แนะนำสำหรับใช้ในเชิงต่อสู้ป้องกันตัวเพราะขาดความคล่องตัว

ข้อเสียของการใช้อุปกรณ์เสริมเหล่านี้ก็คือ น้ำหนักปืนที่มากขึ้นเมื่อใส่กระสุนไว้เต็ม ดังนั้นการจะใช้ตำแหน่งใดในการใส่กระสุนสำรองไว้ไม่ว่าจะเป็นด้านข้างกระโหลกปืนและ/หรือที่ด้ามปืนก็ขึ้นกับผู้ใช้เป็นหลักว่าสามารถใช้ปืนได้อย่างคล่องตัวหรือไม่

นอกจากนั้นต้องหมั่นฝึกฝนการบรรจุกระสุนจากตำแหน่งที่มีกระสุนสำรอง เพื่อให้เกิดทักษะความชำนาญและสามารถใช้ได้อย่างคล่องแคล้วในยามฉุกเฉิน

สุดท้ายนี้ทุกครั้งที่จับปืนของให้มี “สติ”

                                                                                                            เรียบเรียงโดย Batman