Fighting Stance

ท่ายืนยิงที่นิยมใช้กันได้แก่ Isosceles, Weaver และ Chapman โดยท่า Weaver และ Chapman มีความใกล้เคียงกันมากต่างกันแค่แขนข้างขวางอหรือเหยียดตึงเท่านั้น มีอีกท่าหนึ่งที่อยากแนะนำก็คือ Fighting Stance หรือบางคนเรียกว่า Boxer Stance, Tactical Stance, Modified Isosceles หรือ Modified Weaver เป็นต้น

ท่านี้ถูกคิดค้นและนิยมใช้ในหน่วยปฏิบัติการพิเศษของทหารอเมริกัน โดยนำข้อดีของท่า Isosceles และ Weaver มารวมกัน และเริ่มแพร่หลายในหน่วยงานของตำรวจมากขึ้นเรื่อยๆ จึงขอนำมาให้เราได้รู้จักกัน

การวางเท้าของท่านี้จะกว้างประมาณเท่าหัวไหล่ของผู้ยิงหรือกว้างกว่าเล็กน้อยโดยให้เท้าขวาอยู่หลังเท้าซ้ายเล็กน้อย (กรณียิงด้วยมือขวา) ซึ่งทำให้การยืนมีความมั่นคงกว่าท่า Isosceles ส่วนลำตัวจะหันเข้าหาเป้าหายรวมถึงแขนทั้งสองข้างเหยียดตึงเหมือนท่า Isosceles

ท่านี้รวมข้อดีของ Isosceles เกี่ยวกับความแม่นยำและเหมาะกับเจ้าหน้าที่ซึ่งใส่เสื้อเกราะไว้ด้านหน้าของลำตัวหันเข้าหาเป้าหมาย (ท่า Weaver จะหันด้านข้างเข้าหาเป้าหมาย หากใส่เสื้อเกราะจะเป็นการหันด้านที่มีการปกป้องน้อยเข้าหาเป้าหมายซึ่งอาจไม่ปลอดภัย) และแก้ไขข้อจำกัดของท่า Isosceles เกี่ยวกับการยืนซึ่งขาดสมดุลหน้า-หลัง ท่านี้การวางเท้าทำให้เกิดสมดุลทั้งด้านข้างและหน้า-หลัง

ท่ายิงปืนเหล่านี้มีทั้งข้อดีและข้อจำกัดเสมอและไม่ใช่ทุกท่าเราจะยิงได้ถนัด ดังนั้นเราต้องหาว่าเรายิงด้วยท่าใดแล้วมีความถนัดมีประสิทธิภาพที่สุด ที่สำคัญเราต้องฝึกซ้อมให้เกิดทักษะความชำนาญ

สุดท้ายนี้ทุกครั้งที่จับปืนขอให้มี “สติ”

                                                เรียบเรียงโดย Batman

                                                อ้างอิงเนื้อหาบางส่วนจากบทความเรื่อง The 3 Shooting Stand: Which one’s right for you? โดย Kenneth DeCicco